26 лютага мы двойчы сыгралі “Казу”- у Кобрынскай дзіцячай вёсцы й у Кобрынскім дзіцячым доме. Гэты выезд трапіў непасрэдна на Масьленіцу. У дзіцячай вёсцы атрымалася сапраўднае сьвята з казкай, карагодамі, блінамі ды спальваньнем пудзіла зімы.
У дзіцячы дом мы ня прыязджалі ўжо некалькі гадоў, бо памяталi агульны роў дзетак, калі на даляглядзе зьявіўся Зьмей Гарыныч. Але на гэты раз мы былі больш гатовыя да спатканьня з усім маленькімі гледачамі (а ў Кобрынскім дзіцячым доме выхоўваюцца дзеці 2-5 гадоў). Малыя прайшлі з Казою праз ўсе выпрабаваньні, у рэшце рэшт заатакавалі Зьмея й вярталіся ў цяпло сапраўднымі героямі, безупынна перапытваючы: “А я – малайчына?!”